ශ්‍රී ලංකාවේ ජාත්‍යන්තර ප්‍රමිතීන්ට අනුව වෘත්තීයව ක්‍රියාත්මක වෙන එකම ක්ෂේත්‍රය ක්‍රිකට් කිව්වොත් මම බොහෝ දුරට නිවැරදියි. ආර්ථික කලමණාකරණය බිද වැටෙද්දී, දේශපාලනය අස්ථාවරව යද්දී, තමන්ගේ ස්ථාවරත්වය රදවා ගන්න ක්‍රිකට් සමත්වුනා. නමුත් මේ එළඹ ඇත්තේ ඒ ස්ථාවරත්වයේ අවසානයද?
මේකට මූලික හේතුව ලංකාවේ ක්‍රිකට් වල විවිධ ක්ෂේත්‍ර විවිධ මට්ටම් වලින් ක්‍රියාකරීඹ. ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයන් අතිශය වෘත්තීය ස්වභාවයකින් ක්‍රියා කරද්දී, පරිපාලකයන්ගේ මෙහෙයවීම අතිශයින්ම දුර්වලයි. ලංකාවේ ක්‍රිකට්-මාධ්‍ය කලාව තාම තියෙන්නෙ බිම් මට්ටමේ. හිතට ආපු දෙයක් ලියන්නං වාලේ ලියනවා හැරෙන්න සම්ක්ෂණය කිරීම් විමර්ෂණය කිරීම් දක්නට ලැබෙන්නෙත් නෑ. අනෙක් අතට, ක්‍රිකට් විස්තර විචාර කලාවක් කියලා එකක් ඇත්තටම ලංකාවේ නැහැ කිව්වොත් වඩාත් නිවැරදියි.
ක්‍රීඩකයන්
මුලින්ම ලංකාවේ ක්‍රීඩකයන්ට අපි හිස නමා ආචාර කල යුතුයි. විවිධ රටවල ක්‍රීඩකයන් විවිධ අපචාරයන්ට අසු වෙද්දී, ලාංකිකයන් තමන්ගේ රටේ ගවුරවය කෙලෙසෙන්නෙ නැති විදිහට හැම විටම ක්‍රීඩා කරා. හොදම උදැහරණය 2007 ලෝක කුසලානයේ ඇඩම් ගිල්ක්‍රිස්ට්ගේ ස්කොෂ් බෝල සිද්ධිය. ඔහොම දෙයක් සුසන්තිකාට උනොත් එහෙම ඇය අනිවාර්යෙන්ම කියනවා "මම පැරදුනේ මගේ අදක්ෂකම නිසා නෙවෙයි. අනෙක් අය හොර කරපු නිසා" කියලා. නමුත් ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයන් මෙතැනදී බොහොම වෘත්තීය මට්ටමෙන් ක්‍රියාකරා. ගිල්ක්‍රිස්ට්ගේ ඉනිමට දිය යුතු ගවුරවය එලෙසින්ම ලබාදුන්නා. සැබවින්ම ඔවුන් නිහතමානියි. වෘත්තීයමයි. 2008 ඉන්දියාවේ ශ්‍රී ලංකා සංචාරයේදී ඉන්දියාව ටෙස්ට් තරගාවලියේදී 'ඇඹරුණා' කිව්වොත් වඩා නිවැරදියි. නමුත් ඔබ දුටුවාද එක සම්මුඛ සාකච්ඡාවකවත් ලංකා කණ්ඩායම උදම් ඇනූ අයුරු? පුරසාරම් දෙඩූ අයුරු? (නමුත් ක්‍රීඩකයන් නොකල ඔය දේ අර්ජුන කලා. ඒකම තමයි මෙතන ප්‍රශ්නය). මහේල නිතරම තමන්ගේ ක්‍රීඩකයන් ඇගයුවා. ඉන්දියානුවන්ට දිය යුතු ගවුරවයත් දුන්නා. අතිශයින්ම වෘත්තීයමයි. ඔවුන්ට අපි හිස නවමු.
මාධ්‍ය
අනෙක් අතට ලංකාවේ ක්‍රිකට් පිලිබද මාධ්‍ය හැසිරීම අතිශයින් අශෝබනයි. ඉන්දියානුවන් දිගින් දිගටම තරග පැරදෙද්දී ප්‍රේක්ෂකයන් කුපිත වෙනවා. කලබල කරනවා. නමුත් ඉන්දීය මාධ්‍ය අතිශය වගකීම් සහගතයි. හැමවෙලාවෙම තත්වය සන්සුන් කරන්න උත්සාහ කරනවා. ආසියා කුසලානයේ අජන්ත මෙන්ඩිස් දස්කම් දක්වද්දී, Dial C for cricket වැඩසටහනේ විචාරකයො කිව්වේ 'කලබල වෙන්න එපා. මේක තාවකාලික තත්වයක්' කියලා. ටෙස්ට් තරගාවලිය පැරදෙද්දී ඔවුන් කිව්වේ 'අපි උපාය මාර්ග හොයා ගනිමින් ඉන්නවා' කියලා. ඉන්දීය මාධ්‍ය හැමවෙලාවෙම ජනතාව සන්සුන් කරවනවා, ඔවුන්ට තව බලාපොරෙත්තුවක්
දෙනවා. විචාරය කල යුතුතැන විචාරය කරනවා. නමුත් ඉන්දියාව ඉදිරියේ 4-1 විදහට ලංකාව පැරදුනාම ලංකාවේ මාධ්‍යවේදීන් මොනවද කිව්වේ? "නායකත්වය වෙනස් කරන්න" , "අජන්ත මෙන්ඩිස්ව අප‍ට එපා", "කපුගෙදර අයින් කරන්න"......තව කෝටියක් දේවල්. ඉන්දියාවෙයි ලංකාවෙයි වෙනස පැහැදිලියි නේද? ඉන්දීය මාධ්‍ය ජනතාව සන්සුන් කරලා තේරීම් පාලක මණ්ඩලයට අවස්ථාවක් දෙද්දී, අපේ මාධ්‍ය ජනතාව කුපිත කරවලා බලධාරීන්ව පීඩනයට පත් කරවනවා. ඔය හේතුව නිසා ඉතිහාසය පුරා බලධාරීන් වැරදි තීරණ
ගොඩක් අරං තියෙනවා. ඉන් එකක් තමයි ටෙස්ට් ක්‍රිකට් වලින් සමුඅරං හිටපු ජයසූරියව තව කරග දෙක තුනකට කණ්ඩායමට කැදවීම. ඔය සිද්දියෙන් වුනේ 'ජයසුරිය නැතිව අපිට බැහැ..' කියන (බොරු) කතාව ලෝකෙටම හඩනගා කීම පමණයි...!!
විස්තර විචාරය(?)
අවසානයේ, ලංකාවේ විස්තර විචාරය. මම හිතන හැටියට දැන්වත් ක්‍රිකට් දැනුමක් ඇති පිරිසක් තෝරගෙන ඔවුන් විධිමත්ව පුහුණු කරලා විස්තර විචාරයට යොමු කරවීම කල යුතුයි. පාලිත පෙරේරාලා ලංකාවේ විස්තර විචාරය ඇරඹු බව ඇත්ත (ඔවුන්ටත් අපේ ප්‍රණාමය)..නමුත් ඔවුන්ගේ වෘත්තීයමය පරිණත බවත් නෑ. ජාත්‍යන්තරයත් එක්ක එයාල ඉන්නෙ ගවුගාණක් පිටිපස්සෙන්. අන්තර් පලාත් තරගාවලිය ආවරණය කරන ඔවුන් ක්‍රීඩා පිටියේ විවිධ ස්ථාන හදුන්වන නම්වත් දන්නේ නැහැ. අනෙක, ඔවුන් සිදුකරන්නේ පිටියේ සිදුවෙන හැම දෙයම 'ගෙඩි පිටින්' පුනරුච්ඡාරණය කිරීමයි. ඒ සිදුවීම් ප්‍රමාණාත්මකව විමර්ශනය වෙන්නෙ නැහැ. 'ඔන්න පිතිකරුවා දැවී ගියා' කිව්වට "ඇයි ඔහු දැවුනේ? ඔහුගේ දුර්වලතාව කුමක්ද?"...මේ කිසිම දෙයක් ගැන සදහනක්වත් නැහැ. ඕක ගුවන් විදුලියට ගැලපුනාට රූපවාහිනියට ගැලපෙන්නේ නැහැ...මන්ද, ඔවුන් විස්තර කරන දේ ප්‍රේක්ෂකයාට තම දෙදෑසින්ම දැකගත හැකි හෙයිනි.. !
ජාත්‍යන්තර තලයේ රසල් ආනල්ඩ් හා රනිල් අබේනායක ඉතා විශිෂ්ට සේවයක් කලද රංජිත් ප්‍රනාන්දු එකම දේ නැවත නැවත වැමෑරීමේ ක්‍රියාවක යෙදී සිටියි. ඔවුන් අතරටද ලාංකේය විචාරකයන් එකතු කල යුතුය. ඒ සදහා විධිමත් වැඩපිලිවෙලක් අත්‍යවශ්‍යය..
ක්‍රිකට් වල අරාජිකත්වයට මේ සියල්ලටම වඩා වගකිවයුත්තේ තේරීම් පාලක මණ්ඩලයයි.
ඔවුන් ගැන පශ්චාත් මරණ පරීක්ෂණය පසුවට.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
මාත් එකඟයි ඔබට!
ReplyDelete